Crankbait, jerkbait, twitchbait, stickbait...

Wobler woblerowi nierówny, a ich poszczególne typy potrafią się między sobą bardzo różnić. Do Europy nowinki trafiają głównie z USA razem z angielskojęzycznymi nazwami, brzmiącymi czasem zagadkowo. Poniżej krótka charakterystyka niektórych popularnych typów woblerów.

• Crankbait - wobler przeznaczony do prowadzenia bez wykonywania ruchów szczytówką (to crank - zwijać, kręcić). O jego pracy decyduje ster, mocowanie linki i wyważenie. Przynęta ma wyraźną akcję odczuwalną na kiju. Do tej grupy zaliczamy jednak również modele bezsterowe (lipless cranks), spłaszczone bocznie i z oczkiem do mocowania linki umieszczonym na grzbiecie. 
• Jerkbait - wobler przeznaczony do prowadzenia z podszarpywaniem szczytówką (to jerk - szarpać). Tu można wyróżnić dwie podgrupy: glidery odchodzące na boki i rysujące w wodzie zygzak oraz divery, które na podszarpywanie reagują tonięciem, rysując w wodzie wzór zebów piły. Jerkbaity mogą być tonące (sinking), pływające (floating) i neutralne, określane też jako zawieszające się (suspending). Te ostatnie po zaprzestaniu podszarpywania pozostają na danej głębokości, nie zanurzając sie ani nie wypływając. 
• Twitchbait - w zasadzie jest to podtyp jerkbaita przeznaczony do łagodnego, nieregularnego podszarpywania (to twitch - lekko podciągać). Są smukłe i mają niewielkie stery. Można je prowadzić co jakiś czas luzując linkę w przerwach między podszarpnięciami, co skutkuje nieregularnym uciekaniem przynęty na boki. 
• Stickbait - również podtyp jerkbaita. To określenie oznacza wobler bezsterowy o kształcie cygara lub laski (stick), pływający lub wolno tonący. Prowadzi się je w warstwie podpowierzchniowej lub po wodzie za pomocą nieregularnych szarpnięć, zygzakiem (technika zwana walking the dog - wyprowadzenie psa). Większość stickbaitów nie ma własnej akcji, ale niektóre z nich po zatrzymaniu przez krótką chwilę wabiąco kołyszą się na boki.